PEKMEZ KÖFTESİ
Eski köylerde insanların ana geçim kaynağı buğday tütün hayvancılık ne olursa kendi ihtiyaçları için ayrıca bir kaç dönümlük bağları olurdu.
Köylüler için kış uzundur.
Üzüm ve bağ dışarıya bağımlı kalmadan beslenme ihtiyaçlarının önemli bir bölümünü karşılar.
Bağların neferne denilen son üzümlerini dalından koparmadan özel hazırladıkları küçük bez keselerin içine koyarlar bu şekilde hem kuşlardan hem soğuktan korurlar ve şubat ayına kadar taze üzüm yemenin zevkini tadarlardı.
Köylüler üzümlerin bir kısmını kuruturlar kışın çerez olarak tüketip bir kısmını pekmez olarak yaparlardı.
Yaptıkları bir çok helva aşure muhallebi hoşaf gibi tatlı türünde satın alınan beyaz şeker yerine pekmez kullanmak hem sağlıklı hem ekonomikti.
Halk arasında pekmezi bol olup her gün bir bardak pekmez içebilenin kesinlikle kolay kolay hasta olmayacağına inanılırdı.
Pekmez köftesi bu üzüm ürünlerinin en kalitelisi,besin değeri ve kalorisi en yüksek olanıdır.
Kocaman geniş kazanlarda pekmez un nişasta çok koyu bir kıvam alıncaya kadar kaynatılır,
Kaynatma esnasında isteğe bağlı olarak içine ceviz badem içi ilave edilir.
Kaynatma işlemi bittikten sonra kazanlar temiz düz bir yere kalın geniş kumaş dokumaların üzerine boşaltılır.
İyice soğuyunca baklava biçiminde kesilir stoklama yapmadan önce birbirlerine yapışmaması için nişaştaya belenir.çuvallara doldurulup kış boyu yemek için saklanır.
Yürekten Damaktan Lezzetistan
https://www.facebook.com/Y%C3%BCrekten-Damaktan-Lezzetistan-535827486604086/
